যদি জীৱনে কান্দে

যদি জীৱনে কান্দে ‘নাই নাই’ বুলি

যদি দুখতে উৰে ধৰণীৰ ধুলি

নিৰাশাই আশাবোৰ ভাঙিব খুজিলে

মই গোৱা গীতটি গাবা ৷৷

এটি বগলী যদি অকলে অকলে

উৰি উৰি যোৱা দেখা সাগৰৰ ফালে ৷

বিৰাটক সৰু ক্ষণে ভবাই তুলিলে

মই ৰচা গীতটি পঢ়িবা ৷৷

বিচৰাটি যদি তুমি এবাৰো নোপোৱা

নিবিচৰাটিকে যদি বহুবাৰ পোৱা

বিচৰাটি ভাবি গুণি কান্দিব খুজিলে

মই হঁহা হাঁহিটি হাঁহিবা ৷৷

বহুতৰে বহু বুকু ভঙা ভঙা দেখোঁ

সেয়েহে আশাৰে ভৰা গীতবোৰ লিখোঁ ৷

ভুলতেই যদি তুমি এন্ধাৰক পোৱা

কাঁইটক শেৱালিৰে পাহি বুলি লোৱা

তোমাৰ তেজেৰে বাট ৰঙা ৰঙা হ’লে

মই দিয়া সুৰৰে মচিবা ৷৷

(শ্বিলং , ১৯৬৩ চন)

(ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ কন্ঠেৰে নিগৰিত গীত)

 (ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)