দ্বীপেন বৰুৱাদেৱৰ গীতৰ কথা (Lyrics) :-

অ’ হালে জালে অ’

অ’ মাইকী ম’হৰ বেজাৰত

অ’ মইনা কোন বিধাতাই সাজিলে (ড৹বেজবৰুৱা)

অ’ মইনাজান পানীতে মুখখনি চাই (সোণৰ হৰিণ)
অ' চাইকেলখন চলাওঁতে (মৰমী)

অ ভাই ঢোল বজাই (ৰাজা) 

অ' এইজনী ৰঙচঙীয়া ক'ৰ নাচনী 

অ' জীৱন কিয় এচমকা ক'লা ডাৱৰ

আলফুলীয়া কপৌফুল (মৰমী/মেঘ মুক্তি)

আন্ধাৰ ৰাতি (আজলী নবৌ)

আকাশৰ পাৰ ভাঙি (মন আৰু মৰম)

আঁকিলা মোৰ পদূলিত (ললিতা)

আজি কিযে মুকলি (শকুন্তলা আৰু শংকৰ জোচেফ আলি)
আশা মোৰ হ'বলৈ তোমাৰ খোপাত
আছিল বা কিনো ই মাহ
আঘোণে আনিলে হাঁহি আনিলে (আদালত) 
আদিতে অকলে শেষতো অকলে (আদালত/মানসী ?)

আকাশ তোমাৰ নীলা আঁচলত কিমান
আলি ঢাকি পৰিলে

ইমান ধুনীয়াকৈ (যোগ-বিয়োগ)

ইমান মৰম কিয় লাগে (মুকুতা)

ইমান জোনাক যদি তুমি আনিছিলা

এই কঁপালত তুলি ললোঁ (আজলি নবৌ)

এইখনি গাঁও বুকুৰ আপোন (অভিযান)

এইখন সমাজ আমাৰ সমাজ (ললিতা)

এখন নেদেখা নদীৰ সিপাৰে (মুকুতা)

এই নদীখনি কেনি বৈ যায় (সোণৰ হৰিণ)

এইযে আমাৰ জানোৱাৰ বাহিনী (ৰাজা)

এই ৰ’দালী জিলিমিলি (ককাদেউতা নাতি আৰু হাতী)

এৰি থৈ যাওঁ (আশ্ৰয়)            

এইয়া যে দেখিছা (কাৱালী) (আজলী নবৌ)

এই পূৰ্ণিমা ৰাতি (অৰণ্য)
এই সোণ বৰণীয়া (মৰমী)

এই দুনীয়াত নাই বাপ নাই মা (দ্বৈত)(এন্থনী মোৰ নাম)

এই ভাল পোৱা যদি (উপজা সোণৰ মাটি) 
এই জীৱনত একো নেহেৰায়
এটি তৰা জিলিমিলি

এহে ৰং ৰং ৰং ভৰা 

ঐ কলিৰ কৃষ্ণ বুলি  (ককাদেউতা নাতি আৰু হাতী)

কাক বুলিলোঁ কোনে নিজে গাত পাতি (আজলী নবৌ)

কি নাম দি মাতিম (ড৹ বেজবৰুৱা)

কৰুণাময় হে বিশ্বনাথ (ৰজা হৰিচন্দ্ৰ)

কিয়নো ফুলে আজি বৰণীয়া ফুল (যোগ-বিয়োগ)

কোনে আজি আবেলি (মুকুতা)

কি মোক নেলাগে (দ্বৈত কণ্ঠত) (মানৱ আৰু দানৱ)

কোনদিনা বাৰু কোনদিনা (মৰম)
কি ৰং দিলা হ'লো উতলা (মৰম)

কি যে মিঠা মিঠা লাগে (ৰতনলাল) 

ক'ৰ বাটৰুৱা চিনাকি (সোণতৰা) 

কোৱা তুমি জানানে (আই মোৰ জনমে জনমে) 

খিচিৰী (শকুন্তলাআৰু শংকৰ জোচেফ আলি)

গা গা আজি গাই যা

গুৰ গুৰ ডম্বৰু বজাওঁ (অৰণ্য)
গাঁৱৰ চলি মই

 

চিনাকী চিনাকী কোনে (উপগ্ৰহ)

চোৱা চোৱা কথা কোৱা (পুতলা ঘৰ)
চেনাই শুৱলা মাত সপোনত শুই
চৰণীয়া পথাৰৰ গৰখীয়া 

জিলিকা জিলিকা তৰা আকাশৰে (ড৹ বেজবৰুৱা)

জোনালী যদি তুমি (মৰম)

জুৰিটি বাগৰি থমকি (মিতালী দেৰ সৈতে) 

ঝিৰ ঝিৰ মলয়াৰ (ৰজনীগন্ধা)                            

টুপ টুপ টুপলি (ললিতা)

টু শ্ৰী নয়ন কাকতি (যোগ-বিয়োগ)

তাৰে নাৰে (শকুন্তলা আৰু শংকৰ জোচেফ আলি)

তেজৰে কমলাপতি (ৰাজা)
তেনেকৈ বেঁকাকৈ নেচাবা

তুমিয়েই কৈছিলা মোক ভাল লাগে বুলি 

থমকি চমকি আহাঁ সুনয়না (ৰজা হৰিচন্দ্ৰ)

দুদিনৰ কাৰণে (মন আৰু মৰম)

দেহি ঐ কলিজা এনুৱা হ’ল

ধৌ তুলি নাচিলে বুকু (আজলী নবৌ)

নাহৰৰে কলি দেখিছাঁনে নাই (দ্বৈত কণ্ঠত)

নাই হোৱা শেষ (মৰমী/মেঘ মুক্তি)

নূপুৰে মাতে ৰুণঝুণ (পুতলা ঘৰ)

ন সূৰুযৰ জ্যোতি জ্বলিছে 

পোহনীয়া চৰাইটি (ককাদেউতা নাতি আৰু হাতী)
পাৰ হৈ গ'ল ধুমুহা এজাক

পুতলা ঘৰৰ পুতলা আমি (পুতলা ঘৰ)

ফুল ফুল মেলিলে অ’ কলি মেলিলে (ড৹ বেজবৰুৱা)
ফাগুণ আহি পলাশ বনত

ফাগুণৰে বা বলে লিহিৰি লিহিৰি বনতে (দ্বৈত কণ্ঠত)
ফাগুণে আনিলে ফুলৰ শৰাই (দ্বৈত) (আদালত) 

বোলো হাললৈ লিখিলে (গীতিমালিকা/তৰামাই)

বেলি লহিয়াই (তৰামাই)
বনফুলে মনে মনে কিনো ক'লে কাণে কাণে (দ্বৈত) (এন্থনী মোৰ নাম)

বনে বনে আজি বনৰীয়া ফুলে
বৰনীয়া বহু ফুলেৰে ভৰি
বিহুৰে কঁঠীয়া কোনে সিঁচি

মাটি ফুটি ওলালে ধানৰে গজালি (তৰামাই)

মোৰ দান হাত মেলি লোৱা (মৰম)

মহা মোহ পঙ্ক (শকুন্তলা আৰু শংকৰ জোচেফ আলি)

মই আছোঁ (শকুন্তলাআৰু শংকৰ জোচেফ আলি)

মচি থৈ যদি আজিৰ ৰঙীন হাঁহি (মন আৰু মৰম)

মই কোন (মানৱ আৰু দানৱ)

মনে মনে আজি কাক (দ্বৈত কণ্ঠত) (মানৱ আৰু দানৱ)

মৰম লগাই লগাই (তৰামাই)                                          

মইনা কোন বিধাতাই সাজিলে (ড৹ বেজবৰুৱা)
মোৰ জীৱন এখন এম্বেচাদৰ  (সোণৰ হৰিণ)কণ্ঠঃ-নন্দ নাৰায়ণ দেৱ 
মোৰ সোণ সৰগৰ তুমি সপোন
মাটিৰ প্ৰদীপ হৈ জ্বলি ৰ'লো মই (আদালত) 
মন কিয় সপোন ৰঙীন (আদালত)
মন কাগজৰ নাও সাজি সাজি 
মন মোৰ চম্পাকলি (ইটো সিটো বহুতো)
মোৰ আবেগৰ আকাশৰ

মনে মনে আজি কাক

যায় শকুন্তলা (শকুন্তলা আৰু শংকৰ জোচেফ আলি)

যায় এৰি যায় (ৰজা হৰিচন্দ্ৰ)

মানুহৰ এই পৃথিৱী

যিদিনা মনৰ দেউকা গজিল (যোগ-বিয়োগ)

য'ক উৰি পখিলাটি (ইটো সিটো বহুতো)

ৰং ৰং ৰং ভৰা (ৰজনীগন্ধা)

ৰিঙা ৰিঙা অ’ (যোগ-বিয়োগ)
ৰূপ জ্বলে জলমল (আদালত)

লাজ কিয় লাগে চকু কিয় কঁপে

লাজ লাজ লাজ ভন্টি (তৰামাই)

লাজুক চাৱনিৰে (বৰুৱাৰ সংসাৰ)
শত যুগৰ কত চাকি (জ্যোতি সংগীত)

সোণালী মেঘৰ ৰথে (মন আৰু মৰম)  

সোণালী সপোন ভাঙিলা (সোণমাই)

সুধিছা তোমালৈ কিমান নো মৰম (আশ্ৰয়)
সোণালী অ' সোণালী জোন (মানসী)

হে যোৰ পাতি উৰিলে কৰচন কনোৱা

হালে জালে অ’

হাঁহে হৈ পৰিমগৈ তোমাৰে পুখুৰীত (লাজ লাজ লাজ ভন্টি)

হাললৈ লিখিলে (গীতিমালিকা/তৰামাই)