ঘৰ ঘৰ বুলি খাওঁ
হাবাথুৰি
আঁচনি কম্পমান
তথাপি কিয় কৰি
আছোঁ মই
বালিঘৰ
নিৰ্ম্মান
শূন্য শূন্য এই
জীৱন
নাই নাই মান
অভিমান
নাই স্নেহ নাই
মান
তথাপি কিয় জীয়াই
থকাৰ
সুদা শুনো
আহ্বান
নিৰাশ সাগৰ মৌন
আকাশ
তৰঙ্গও
নিষ্প্রাণ
তথাপি যেন
দিগন্তত শুনো
নতুনৰ কলতান
অনন্ত মৰু তপ্ত
চিন্তা
মৰীচিকা থান বান
তথাপি তাতেই
দেখিছোঁ ৰিণিকি
জীৱন জ্যোতিষমান
সেয়েহে কিজানি
কৰি আছোঁ মই
বালিঘৰ
নিৰ্ম্মান !
(কলকাতা, ০৯/০২/১৯৭৮)
(ইউনিক'ডীয়
ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)
No comments:
Post a Comment