সংগ্রাম লগ্নে
আজি
শঙ্কা ত্রাস
ত্যাজি
আইস বীৰসৱ
দূষ্কৃতি নাশিতে,
অগ্নিমন্ত্রে
দীক্ষা লৈয়া আইস
আজি য’ত দৈত্যকে বধিতে
ন্যায় তন্ত্রে
শিক্ষা লৈয়া আইস
আজি য’ত পশুত্ব ৰোধিতে ৷
সাষ্টাঙ্গে
কৰোহোঁ প্রণাম মাতৃ-চৰণতে ৷
সোণৰে অসমী মাতৃ
নাকান্দা নাকান্দা
কেনে কান্দা
অভাগীৰ দৰে ?
পুত্র আছে, আছে কন্যা
ৰাত্রি দিনে
চিন্তেসৱে
থাপিব আনন্দ
মেলা আজি তোৰ গৰে
কেনে কান্দা
অভাগীৰ দৰে ৷
ৰূপ গুণে সম
নাহি
ত্রৈলোক্য ভিতৰে
কেনে কান্দা
অভাগীৰ দৰে ?
অসমী আই মোৰ
অতি ভয়ঙ্কৰ
ৰাক্ষসৰ কাৰণে
ভয় নকৰিবা
আমাৰো হেংদাং
আছে ৷
অতি নিষ্ঠুৰ
কালসৰ্পৰ কাৰণে
ভয়ে নকৰিবা
আমাৰো মন্ত্র
আছে
হে’ আমাৰো দুচকুতে অগনি বৰষিছে
সমৰৰে শিখাবোৰ
নাচে ৷
সমৰৰে শিখাবোৰ
নাচে ৷৷
(কথাছবি: মণিৰাম দেৱান, ১৯৬৩ চন)
(ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ গীত)
(ইউনিক'ডীয়
ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)
No comments:
Post a Comment