কাৰোবাৰ দুনয়ন সৰগৰ তৰা

কাৰোবাৰ দুনয়ন সৰগৰ তৰা যেন লাগে

নেজানো মোৰ কি যে হ’ল !

নেজানো মোৰ কি যে হ’ল !

মৰমৰ সাগৰত সাঁতোৰাৰ হেঁপাহত ছাগে

কোনো দেৱী বাউলী হ’ল ৷৷

জোনত ! কামনাৰ ..

          জোনাক ! সৰিলে..!

ফুলৰ ! বাসনাত !

          ভোমোৰা ! উৰিলে..!

মিলনৰ বাসনাত 

           বুকু মোৰ হম্ হম্ কৰে

নেজানো মোৰ কি যে হ’ল ৷


 

কোনোবা !

        ৰূপহীৰ ..

মৰমী ! চাৱনি !

       লাজুকী লতাৰে 

               লাজ যেন  শুৱনিৰ

কলিজাই লগৰী বিচাৰি বিচাৰি ফুৰে

নেজানো কাৰ 

         কি যে হ’ল

নেজানো কাৰ 

          কি যে হ’ল

ৰাগিণীৰপৰা জানো গীতিকাৰ পলাব পাৰে

নেজানো মোৰ কি যে হ’ল  

নেজানো মোৰ কি যে হ’ল  

ওঁ হু হু কি যে হ'ল !

নেজানো মোৰ কি যে হ’ল ৷৷

(কথাছবি: বৃষ্টি, ১৯৭৪ চন)
(কণ্ঠঃ- কুল বৰুৱা)
(কথাঃ- ভূপেন হাজৰিকা) 
(সুৰঃ- জয়ন্ত হাজৰিকা)
(পৰিচালকঃ- দেউতি বৰুৱা)
(সংগীত পৰিচালকঃ- জয়ন্ত হাজৰিকা)

(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)