অনুসন্ধান আকাংক্ষাত

Friday, September 14, 2012

অতীতৰ কিবা ৰহস্যনো তুমি (চিত্ৰলেখা)



                  


অতীতৰ কিবা ৰহস্যনো তুমি

          কোন সুন্দৰৰ নিজম পুৰীত

                   আছাগৈ তুমি নিদিয়া দেখা ?


শক্তি আজি যে সুপ্ত গুপ্ত

          কল্পনাক পুনি লৈ ধৰাবলে

                   আহা আজি সখী চিত্ৰলেখা  !


সখী চিত্ৰলেখা !

          দূৰ অতীতৰ কিবা

                   ৰহস্যনো তুমি,

                   বুজিও নুবুজি

                             আছা বিয়াকুল হৈ ?


কোন সৌন্দৰ্য্যৰ হোৱা

                   জুৰুলি-জুপুৰি

                             নন্দন ৰাজ্যৰ তুমি


হাতত লেখনী লৈ

          আঁকে বহি ছবি

          গোলাপী গোলাপী আঙুলিকিটিৰে

                   কোন সৰগৰ ৰূপহী

আলৈ- আথানি মূৰৰ খোপাটি

          কপালৰ আগতে পৰিছে উফৰি ;

বুকৰে ৰিহা যে মাটিমুৱা কৰি

          পৰিছে কোলাতে বই ৷


কেতেকীপাহিৰে কাঢ়ি বৰণকে

          পিন্ধিলে কোমল গাত,

সেন্দুৰীয়া বেলিয়ে পাহৰি

এমুঠি কঁকাল ভৰেদি বহিছে

          ভাবিগুণি আছে কিবা

দীঘলী লাৱনী আঙুলি

          থৰে লাগি লাগি

আপোনাৰে

ভৰিৰে আঙুলি কিনো মনে খোৱা

          গঢ়ৰো যে ৰিজনি নাই,

নিতম্বযুৰিৰ কিনো তুলে দিওঁ

          নিমজ হৈ পৰিছেগৈ ৷


ওঁঠৰে তুলে মই কিনো দিওঁ

          কিনো দিওঁ

দিবলৈ নহয় যে ভুল

জগতৰ তাতে গোটে খালে,

          উপচি পৰিছে

          কেঁচাসোণৰ বৰণৰ

                   গালেখনি দেখি

                             হলেবা মনৰে ভুল,

কেতেকী-গোলাপৰ বৰণকে আনি

                             কৰে কিয় বিয়াকুল ৷


বুকুৰে বান্ধনি সুলকি পৰিছে

                             দেখা পাই উদঙে বুকু

ডালিমৰ গুটিৰে মুকুতা

          তাতে কি মোহিনী, তাতে কি অময়া

          ৰাখিছা সখী মোৰ

                   গোলাপৰ পাহিৰে আৱৰি থৈ ?

তুমিতো নোহোৱা মঙহৰ

                   পুৰণি মঙহৰে গঢ়া ঐ

                             আছা পুতলাটি হৈ ৷


গোলাপফুল-কেতেকীৰ

          ৰেণু উৰাই আনি

                             গঢ়িলে দেহা ৷

কোন পুৰী কৰিছা বলিয়া

                             চৰণৰ নূপুৰ-ধ্বনিয়ে

কোন পুৰী কৰিছা বলিয়া

          আলসুৱা দেহাটিৰ

                             নিঋত্য-ভঙ্গীৰে ৷


জাগিছে নে শুই থকা

          মুগ্ধ কুঁৱৰী

                   হাঁহি ঊষা দেৱী

                             সপ্তমৰ কণ্ঠস্বৰ শুনি ?


কঁপিছে নে কুঁৱৰীৰ

          মধুৰ যৌৱন

                   শুনি শুনি তোমাৰেই

                                      কণ্ঠৰ ধ্বনি ?


তোমাৰেই কুমলীয়া

          আঙুলি মাজৰ

                   ভুৱনবিজয়ী লেখনীয়ে

আঁকিছে নে কাৰোবাৰ

          হৃদয়-হৰণ ?

সপোনতে চুমা খাই

                             মন হৰি নিয়ে ৷


ল নে তোমাৰ শেষ

          সৌন্দৰ্য্য-সাধনা,

                   অনন্ত-বাসনা যাৰ

                             পৰা নাই ওৰ,


পালা নে বিচাৰি দেৱী

          যুগমীয়া সৌন্দৰ্য্যৰ

                   নিমাত দেৱতাজনা

                             সখী হেৰা সৌন্দৰ্য্য-বিভোৰ ৷


তোমাৰ তুলিৰ ৰেখা

          এটি এটিকৈ

                   উঠিছেনে ফুটি সখী

                             শত শত ৰূপবান হৈ ?


আহিছেনে এতিয়াও

          তুলিৰ আগেদি

                   ৰূপৰ স্পটিক-পানী

                                      শতধাৰা হৈ ?


গঢ়িলা যি তুলিৰ আগেদি

          জগতৰ চিৰশ্ৰেষ্ঠ

                             অনিন্দ্যসুন্দৰ,

                             ধন্য সখী তোমাৰ লেখনী ৷


বাণৰ জীয়ৰী ঊষা

          সপোনত দেখা ৰূপ

          প্ৰত্যক্ষ কৰিলা আনি

                   সখীব্ৰতা !

                             ৰাখিলা যে সখীৰ জীৱন ৷


দিগন্ত বিয়পা কিনো

          মায়াপী শৰীৰী তুমি

                   ইঙ্গিতত তধা লাগে তৰুণ তপন,


বিস্ময়ত মুগ্ধ হৈ

          চাই ৰয় মাথো

                   তোমাৰ মায়ালীলা

                             কত শত লক্ষ ভুৱন ৷


ৰূপহী নোহোৱা তুমি

          তাতোকৈও আৰু আছে যদি

                             চাব হোৱা তুমি,


জগতৰ চিৰশ্ৰেষ্ঠ

          সকলো ৰূপহী

                   তোমাৰ ৰূপৰ মাজে মাজে

                             চাব পাৰে জুমি ৷


তোমাৰ ৰূপৰ সখী

          তুমিয়েহে তুল

                   সামৰিছা মহাবিশ্ব

                             তোমাৰ ৰূপত,


বিশ্ব সঙ্গীত আহি

          আছে গোট খাই

                             তোমাৰেই বিজয়ী কণ্ঠত ৷


কোন ৰহস্যৰ আঁৰ হৈ

                   ফুৰা সখী লুকাই লুকাই

                             মূৰ্ত্ত হৈ দিয়াচোন দেখা,

কবিৰ কল্পনা পুনু ঠন ধৰাবলে

                   আহাঁ আজি সখী চিত্ৰলেখা !                                  




[জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাদেৱে ৰচা কবিতা]
[ইউনিকড ৰূপান্তৰ:  দিগন্ত শইকীয়া]

No comments: