মুক্তি কথা , হেৰ! দেখুৱাই দেচোন এই মহাভাৰতত

হেৰ! দেখুৱাই দেচোন এই মহাভাৰতত

এচিকটা মাটি ক’ৰবাৰ

(য’ত) চিন পৰি থকা নাই বহু ভাষা-ভাষীয়ে

বহু বহুবাৰ গছকাৰ ?

তেন্তে কিয় ভাৰতৰ অঞ্চলে অঞ্চলে

সুআসন একোটি ভাষাৰ ?

(তাত) দূৰণিৰ পৰা অহা সংখ্যালঘুৱে লিখে

বুৰঞ্জী জীণ যোৱাৰ ৷

পুনৰ জঠন বুলি পুনৰ ভাঙন কৰা

চক্রান্ত আছে যাৰ যাৰ

জুই লই নেখেলিবি ৰঙা চকু দেখুৱাই

সঁকীয়ালোঁ এয়ে শেষ বাৰ ৷

বঙ্গ বন্ধু শ্বেখ মজিবুৰে যেতিয়া চিঞ্চৰিলে

‘সোণাৰ বাংলাৰ’

তেতিয়া জানো হেৰ’ অপমান কৰা হয়

বিশ্বৰ অন্য ভাষাৰ ?

তৰ্ক নকৰোঁ মই, শেষ হ’ল তৰ্ক

এই গীত সতৰ্ক কৰাৰ

নানিবি অসমলৈ ত্রাস পৰিবেশ,

ধ্বংস যজ্ঞ জ্বলোৱাৰ ৷

বহু কাপুৰুষে সেৰি শিৰচ্চেদ কৰিছিল

অহিংস আনিল বৰাৰ !

সৌৱা চা আকাশত জ্বলিছে অনিল,

মোজাম্মিল .. ৰূপ ধৰি ধ্রুৱ তাৰকাৰ ৷

(ভাষা আন্দোলনৰ সময়ত লিখা, আঠ নৱেম্বৰ,১৯৭২ চন)

(ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ কন্ঠেৰে নিগৰিত গীত)

(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)