আজি বতৰ গাভৰু হ’ল

আজি বতৰ গাভৰু হ’ল

প্রকৃতি নেথাকে শুই

আগেয়ে নেজানো

এতিয়া জানিলোঁ শৰীৰত একুৰা জুই ৷

গা সিৰেসিৰায়, বুকু ধপেধপায়

মন হ’ল বোৱঁতী নৈ...

পদুমৰ কলিটিৰ তত্ নাই গাত

ফুলোঁ নে নুফুলোঁকৈ

চাওঁচোন হাতেৰে চুই ..

আগেয়ে নেজানো , এতিয়া জানিলোঁ

শৰীৰত একুৰা জুই ৷

লহ্ পহ্ দেহাতে নিজেই ভোলে গ’লোঁ

মনৰে দাপোনত চাই

ভীমকল পুলি যেন চুবকে গৈ নোৱাৰি

চুলে হাত পিছলি যায়

কোনে জানো দিলেহি ৰুই ৷

আগেয়ে নেজানো এতিয়া জানিলোঁ

শৰীৰত একুৰা জুই ৷৷

আকাশত ফুলিলে আকাশী চন্দ্রমা

সূৰুয ভোমোৰাই চুমে ..

মোৰো যে দেহাকে বতাহে চুমিছে

চন্দ্রই লাজতে জুমে ৷

হাঁহিছে তগৰে যূঁই...

আগেয়ে নেজানো এতিয়া জানিলোঁ

শৰীৰত একুৰা জুই ৷

(এপ্রিল: ১৯৭০ চন)

(ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ গীত)

(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)