লুইতৰ
পাৰৰে বৰেচহৰ !
গুণাৰে বনে কৰা বৰেপাগে পিন্ধি
তাহানি ধৰিলা ব’গা
ডাৱৰ ৷
ডাৱৰে
বুলিলে বেলিক লাজ দিয়ে,
কি গুণা পিন্ধিছা,
বগী
ডাৱৰো বৰণ আমোলাই
পিন্ধিলা পাগুৰি কিনো পাটৰ
পাগুৰিত পিন্ধিলা হীৰা-পাথৰ
লুইতৰ পাৰৰে বৰেচহৰ !
ওজা
খনিকৰে, ওজা কাৰিকৰে
দিলে শিলৰ ঘৰে সাজি,
তাতে লেখি লেখি,
জোনবাইৰ সতে কিবা মেলে পাতি,
অ’
বৰেচহৰ ! ভাগৰি-জুগৰি
কত
ডাৱৰীয়া ৰাতি---
এটি তৰাৰে দুটি ওলাব বুলি
ওৰে নিশাটি দিছিলা পৰ
লুইতৰ পাৰৰে বৰেচহৰ ৷
[জ্যোতিপ্ৰসাদ
আগৰৱালাদেৱৰ কবিতা]
[ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ: দিগন্ত
শইকীয়া]
========================
No comments:
Post a Comment